بکرزایی در میان نرها

در میان مهره‌دارانی که به صورت طبیعی تولید مثل جنسی انجام می‌دهند، بکرزایی یا پارتنوجنزیس (Parthenogenesis) تنها در مارها، اژدهای کومودو (مارمولکی غول‌آسا به طول پنج متر)، پرندگان و کوسه‌هایی که در اسارت زندگی می‌کردند، مشاهده شده بود. تا کنون این پدیده به عنوان یک نوآوری فرگشتی برای حفظ نسل در نبود جانور نر مناسب و فرایندی نادر، اضطراری و موقتی تلقی می‌شد.

اما بر اساس نتایج پژوهشی که  در نشریه تخصصی Biology Letters منتشر شد، زیست‌شناسانی از دانشگاه تولسا (Tulsa) در اوکلاهاما افعی‌هایی ماده از محیطی پر از نمونه‌های نر صید کردند. سپس منتظر ماندند تا مارها زایمان کنند و سپس ویژگی‌های فیزیکی و ژنتیک توله‌ها را بررسی کردند. نتایج به دست آمده نشان داد از 59 مار صید شده 2 تا به صورت بکرزایی تولیدمثل کرده‌اند. چنین نسبتی (یک به 30) در مقایسه با نظریات پیشین بسیار بالاتر از حد انتظار است. از آن مهم‌تر این که چنین نسبتی در این تعداد اندک دیده شده، از نظر آماری این احتمال را تقویت می‌کند که بکرزایی پدیده‌ای شایع در این افعی‌ها باشد.

معمای بکرزایی
اما چرا ماده‌ها باید در حضور نرها به بکرزایی روی بیاورند؟ ممکن است این تنها راه برای زادآوری آن‌ها بوده باشد. یکی از ماده‌مارهایی که بکرزایی کرده‌ بود از ماده‌مارهای هم‌نوعش کوچک‌تر بود و احتمالاً به این دلیل هیچ نری سراغ او نرفته بود. یک فرضیه دیگر این است که بکرزایی یک اشتباه تولیدمثلی است که در برخی مارها به‌طور تصادفی دیده می‌شود. این احتمال وجود دارد که آلودگی توسط یک باکتری یا ویروس باعث این رویداد شود. پیش از این مشخص‌شده بود که بکرزایی در بسیاری از حشرات به دلیل آلودگی توسط یک نوع باکتری به نام Wolbachia پیدا می‌شود و احتمالاً چنین باکتری‌ای باعث شده میلیون‌ها سال پیش ملکه‌های زنبور عسل رو به بکرزایی بیاورند.

جالب است که زاده‌های هر دو ماده‌مار بکرزا، تماماً نر هستند. ازآن‌جاکه باکتری Wolbachia باعث کشته‌شدن جنین‌های نر می‌شود؛ بنابراین اگر هم عفونتی باکتریایی در کار باشد، مربوط به این باکتری نیست. هنوز مشخص نیست توله‌ماری که از راه بکرزایی متولد شده، عقیم خواهد بود یا می‌تواند به سلامت تولید مثل کند. زاده‌های حاصل از بکرزایی با احتمال بیشتری درگیر نارسایی‌های فیزیکی می‌شوند و معمولاً‌زودتر می‌میرند، بنابراین باید توله‌مارهای حاصل بکرزایی به دقت بررسی شوند تا ببینیم درآینده چه سرنوشتی پیدا می‌کنند.

بکرزایی زمانی رخ می‌دهد که جسم قطبی (سه عدد سلول تحلیل‌رفته کوچکی که به عنوان فرآورده جانبی تولید یک تخمک ایجاد می‌شوند و معمولاً کنار تخمک چسبیده‌اند) به درون تخمک نفوذ می‌کند و آن را بارور می‌کند. بنابراین انتظار نداریم DNA یک زاده حاصل از بکرزایی دقیقاً شبیه DNA والد باشد.

بر طبق فرضیه ای دیگر دانشمندان معتقدند که مارهای ماده قابلیت ذخیره اسپرم ها را در بدن خود دارند و این اسپرمهای ذخیره شده تنها در صورتی بکار برده میشوند که مار ماده سالها از مارهای نر دور بوده باشد و هیچ آمیزشی نداشته باشد.این فرضیه هنگامی مطرح شد که مردی ادعا کرد که مارش که حدود 10 سال با هیچ مار دیگری ارتباط نداشته صاحب سه توله مار شده ؛مرد برای زیست شناسان اینگونه توضیح داد که پس از مدت طولانی که لانه ی مارانش را تمیز نکرده بود به قصد تمیز کردن لانه آنها، مارها در شیشه ای مخصوص قرار داد و هنگامی که قصد تمیز کردن یکی از لانه مارها را داشت متوجه دو توله مار مرده شد و در زیر روزنامه های باطله توله مار زنده ی دیگری یافت.زیست شناسان پس از بررسی متوجه شدند که توله مارها نر هستند؛ از آنجا که در بکرزایی زاده حاصل حتما باید همجنس با والد باشد و در این مورد و چندین مورد دیگر توله مارهای مشاهده شده نر بودند این فرضیه مطرح شد.

تاکنون اثری از بکرزایی در پستانداران دیده نشده، زیرا تولیدمثل در پستانداران نیازمند ژن‌هایی از طرف هر دو والد است.

منبع:

Daneshgahnews.com

مستند انسان و حیوان شبکه سلامت