خط نسخ ،ابداع شده در اوایل قرن چهارم سال 310 هجری قمری توسط ابن مقله که در ابتدا خطی همپایه خط کوفی بود.این خط از دو خط فبطی و سریانی اخذ شده بود.هرچند برخی معتقدند که خط نسخ پیش از ابن مقله نیز وجود داشته ولی مسلم است آنکه ،او این خط را به اوج و کمال رسانیده.

خط نسخ بطور کلی از اواخر قرن دوم هجری رایج شد.ولی تا آخر قرن سوم هجری چندان متداول نبود.این خط به تمام سرزمینهای شرقی که تحت لوای اسلام بوده اند،گسترش یافت.در کتابت قرآن از خط نسخ استفاده شده است.

در ایران تا قبل از ظهور احمد نیریزی (اواسط قرن12 )که نامدارترین خوشنویس ایرانی در نسخ میباشد،این خط را به شیوه عرب ها یعنی متمایل به ثلث مینوشتند.اما او با تصرفاتی در نسخ عربی،شیوه تازه ای که متمایل به نستعلیق بود پدید آورد که به شیوه نستعلیق ایرانی مشهور گردید و تا امروز از آن پیروی میشود.

منابع:

کنکور هنر،حمید امامی ،امیر اسلامی،حسن محمودی،گویا ،ج 1 ،چ پنجم ،1379

تاریخ زبان فارسی ،دکتر محسن ابوالقاسمی ، سمت،1380

مقالات علمی دکتر ژاله آموزگار

www.nimrooz.net

www.wikipedia.org