هم یوغی در باکتری ها  انتقال مواد ژنتیکی در بین سلول های باکتریایی به وسیله ی تماس مستقیم  سلول به سلول یا اتصال پل مانند بین دو سلول می باشد. کانجوگیشن مکانیسم انتقال افقی ژن می باشد مانند ترانسفورمیشن و ترانسداکشن اما در  این دو، تماس سلول به سلول رخ نمیدهد. هم یوغی باکتریایی اغلب به عنوان تولید مثل جنسی یا جفت گیری در نظر گرفته می شود زیرا در این مکانیسم مواد ژنتیکی مبادله می شوند. در طی هم یوغی  کروموزوم توسط پلاسمید از سلول دهنده (F⁺) به سلول گیرنده (F^-) بوسیله  پیلی های جنسی منتقل میشود .همه ی پلاسمید های مبادله شونده دارای سیستمی هستند که از طریق آن مطمئن می شوند که سلول گیرنده دارای عنصر ژنتیکی مشابه ای نمی باشد.

اطلاعات ژنتیکی منتقل شده اغلب به نفع سلول دریافت کننده می باشد. از جمله ی صفات سودمند عبارتند از:  مقاومت به آنتی بیوتیک ها،    تحمل زنوبیوتیک ها و توانایی استفاده از متابولیت های جدید، با این صفات سودمند باکتری ها قادر خواهند بود بهتر پراکنده  شوند

این فرآیند اغلب در بین باکتری های گرم روده ای رخ می دهد و در باکتری های گرم مثبت بدون دخالت پیلی جنسی و از طریق تولید فرمون ها که واسطه به کانجوگیشن است اتفاق می افتد . در کانجوگیشن یک رشته کامل DNA منتقل می شود .

هم یوغی را میتوان بطور فیزیکی نیز متوقف نمود.ژاکوب و والمن با استفاده از محلولی بنام کن ارتباط بین دو باکتری در حال مبادله ژنی را قطع کردند و مشاهده نمودند که اگر یک باکتری برای مبادله ژنی نیاز به مثلا یکساعت وقت داشت تا ژن 1 تا 20بینشان مبادله شود اگر پس از 10 دقیقه باکتریهاجدا میشدند فقط  ژن 1تا5 منتقل میشد،اگر بعد از 15 دقیقه جدا میشدند ژن 1 تا 6 جدا میشد و الی آخر...این نتایج نیز اثبات میکرد که ژنها بصورت خطی روی کروموزوم قرار دارند.

هنگامیکه دیگر محققین آزمایشات ژاکوب را تکرار نمودند مشاهده کردند با اینکه برای هر نژاد باکتری دهنده ترتیب ورود ژنهایی که وارد گیرنده میشود ثابت است ولی در مورد دهنده های مختلف متفاوت بود یعنی در یک نژاد ژن 1 ممکن بود اول وارد شود در صورتی که در نژاد دیگر ژن 2 ابتدا وارد گردد.نتایج این آزمایشات نشان داد با اینکه ترتیب ورود ژنها نسبت به نژاد باکتری متغیر است ولی نسبت پیوستگی ژنها ثابت است.این واقعیت باعث شد که دانشمندان نتیجه بگیرند که کروموزوم اشرشیا کلای بصورت حلقوی میباشد.

انواع کانجوگیشن :

§         کانجوگیشنی که در آن ژن های پلاسمیدی منتقل می شود . 

§         کانجوگیشنی که طی آن ژن های کروموزومی منتقل می شود .

§         کانجوگیشنی که طی آن ژن های پلاسمیدی و کروموزومی منتقل می شود .

کانجوگیشنی که طی آن ژن های پلاسمیدی منتقل می شوند :

پلاسمیدها بیشتر به وسیله کانجوگیشن منتقل می شوند .

هنگامی که دو باکتری از دو جنس مختلف در کنار هم قرار می گیرند ، توسط پیلی جنسی به هم متصل می شوند . هر باکتری ⁺Fدارای 23 پیلی جنسی است که هر پیلی دارای یک حفره مرکزی می باشد . هم چنین دارای ژن هایی است که فاکتور باروری یا فاکتور F یا پلاسمید F نامیده می شوند .پلاسمیدFاز این جهت به عنوان پلاسمید کونژوگاتیو شناخته می شود که تمام ژن های لازم برای انتقال خود را دارد.

کانجوگیشنی که منجر به انتقال ژن های کروموزومی می شوند :

برای انتقال ژن کروموزومی ، سلول گیرنده باید مستعد نوترکیبی باشد ، ورود فاکتور F به درون کروموزوم باکتری باعث تولید سلول های با تناوب نوترکیبی بالا یا Hight freguency recombination-Hfr   میگردد.در صورت جفت شدن یک باکتریHfrبا یک باکتریF ،یک نسخه کروموزوم کامل در صورتی که جفت شدگی تا 100 دقیقه ادامه یابد به سلول گیرنده وارد می شود . این حالت نادر است زیرا پل اتصالی شکننده می باشد و به آسانی در اثر یک حرکت کوچک شکسته می شود . در صورت وجود همولوژی کافی بینDNAتازه وارد شده با ناحیه ای از کروموزوم میزبان نوترکیبی رخ می دهد و در صورت عدم انجام نوترکیبی ، DNAتازه وارد شده از بین خواهد رفت.

کانجوگیشنی که منجر به انتقال ژن های پلاسمیدی و کروموزومی می شود :

نوع سوم از سلول های جفت شده به نام سلول های F"شناخته  می شود . در طی فرآیند کانجوگیشن Fهنده  قادر به انتقال پلاسمید  F و تعداد کمی از ژن های کروموزومی با فراوانی بالا (Hfr) است .

باکتری  حاوی پلاسمیدی است که از کروموزوم Hfr جدا شده است . گاهی هنگامی که پلاسمید از کروموزوم جدا می شود ، قطعه ای از کروموزوم همراه با پلاسمید F مجاور آن جدا می گردد . وقتی این فاکتورهای  به گیرنده وارد شوند، سلول گیرنده در آن واحد به صورت بارور و دیپلوئید برای برخی از ژن های کروموزومی در می آید.

سه اهمیت کانجوگیشن :

ü   ابزاری جهت نقشه برداری کروموزوم باکتریایی است که در مهندسی ژنتیک کاربرد دارد .

ü   برخی از فاکتورهای بیماری زائی مثل ژن های توکسین از طریق کانجوگیشن و انتقال پلاسمیدها منتقل می شوند .

ü   برخی از پلاسمیدها حامل ژن های مقاومت داروئی هستند و بسیاری از فاکتورهای R ( پلاسمید های مقاومت دارویی ) از طریق کانجوگیشن منتقل می شوند .

کانجوگیشن به طور خلاصه:

·         در اکثر موارد در یوباکتری ها رخ می دهد.

·         بسیاری از پلاسمیدهای کونژوگه، کولیسین ها و مقاومت آنتی بیوتیکی را رمزدهی می کنند.

·         DNA ای که از این طریق منتقل می شود، دو رشته ای نبوده بلکه یک مولکول یک رشته ای می باشد.

·         جابجایی( موبیلیزاسیون = توسط ژن mob، و این ژن هم توسط پلاسمید کد می شود.) DNA هنگامی رخ می دهد که پروتئین رمزدهی شده توسط پلاسمید متعاقب برش مکان خاصی در oriT بخش  تک رشته ای  را ایجاد می کند.

·         در اشرشیاکولی، باکتروئیدیس، انتروکوک، استرپتوکوک، استرپتومایسس و کلستریدیوم مشاهده می شود.

مقدمه

دراین اثرخلاصه ی بسیار مختصر و مفید از مقاله ژن خدا ارائه شده است. وسپس انتقادات وارد  برآن بررسی شده است.

دراین مقاله هرگز درباره موضوع وجود خداوند اظهار  نظر فلسفی  نشده است؛بلکه  تنها درباره وجود ژن اختصاصی برای خداوند از منظر علم زیست شناسی بحث کرده ایم. آن هم  به دور از زبان دشوار و  مبهم.

این مقاله راجع به ژنی است که متخصصان ژنتیک نام علمی VMAT2   را به آن داده اند که  بطور اختصاری حروف اول عبارت طولانی   2  Vesicular monoamine transporter میباشد  و یکی از مهندسان ژنتیک بنام آقای

Dean   Hamer  به دلخواه خود و از روی سلیقه، نام جنجالی "ژن خدا "را روی آن گذاشته است.

مقاله ژن خدا

دکتر دین هامر در کتاب خود با نام The God Gene یا ژن خدا که در سال 2004 منتشر شد مدعی گردید که ایمان مذهبی منشا ژنتیکی دارد.در همه جوامع پیروان مذهبی دیده می شوند و حتی ده ها سال حاکمیت کمونیسم در برخی کشور ها نتوانست مانع اجرای مراسم مذهبی و گرایش مردم به دین و ایمان در فرقه های مختلف گردد زیرا این یک نیاز درونی است که البته ژن خاصی مسئول آن نیست و مجموعه ای از ژنها این نیاز را در انسان ها ایجاد می کنند ولی با این تفاوت که در برخی این ژن ها فعال ترند پس مومن تر هستند و در برخی این ژن ها کمتر فعال شده اند بنابر این یا گرایشات مذهبی ضعیفی دارند و یا کلا  بی مذهب هستند.

این عامل با نام vesicular monoamine transporter 2 (VMAT2 در واقع پروتئینی است که توسط ژن SLC18A2 رمز شده است و پروتئین غشاء سلولی است و انتقال دهنده عصبی است از خانواده مونو آمیناز ها که انتقال دهنده های عصبی چون دوپامین، نورو اپی نفرین، سروتونین و هیستامین را از سیستوزول سلولی به وزیکول های عصبی منتقل می کند.

در  این مطالعه او بر روی بیش از 1000 نفر مرد و زن تستی 240 سئوالی در مورد شخصیت را انجام داد.در ابتدا او نتایج مطالعات را برای دسته بندی افراد در گروه های مختلف مذهبی و غیر مذهبی انجام داد. سپس او به بررسی ارتباط ژن ها با ایمان مذهبی افراد پرداخت تا بررسی کند آیا هیچ ارتباطی بین این اعتقادات و ژن خاصی وجود دارد یا نه؟! انتخاب ژن بین 35000 ژن انسانی با 3 میلیارد نوکلئوتید باز هسته ای برای مطالعه کار دشواری بود. او مجبور بود دامنه ژن ها را کمتر کند بنابر این بر روی 9 ژن خاص که مشخص شده بود نقش اساسی را در تولید گیرنده های شیمیایی مغز و بخصوص مونو آمینازها داشتند، متمرکز شود. این مواد شامل سروتونین، نورو اپی نفرین و دوپامین ها که نقش مهمی در عملکرد مود و شخصیت و رفتار دارند می باشند.یک موتاسیون در ژن VMAT2 دیده می شد و یک رابطه مهم بین این ژن و آنچه در فرم پرسشنامه داوطلبین اخذ شده بود وجود داشت.
نکته مهم در این یافته این بود که جایگزینی یک موتاسیون سیتوزین و آدنین در این ژن در افراد مختلف دیده می شد. آنهایی که دارای سیتوزین در نقطه مشخصی از سکانس ژن مزبور بودند با امتیاز بالا در پرسشنامه از نظر گرایشات مذهبی و آنهایی که دارای نوکلئوتید آدنین در همان نقطه بجای سیتوزین بودند در درجه پایین تری از سطح مذهبی بودن را نشان می دادند.

باید  به این نکته مهم تاکید کرد که به هیچ وجه نمی توان معنویت را با یک ژن مشخص مرتبط نمود.
اعتقاد به خدا و امور معنوی رفتار های بسیار پیچیده ای هستند و به هیچ وجه نمی توان و نباید دنبال یک ژن منفرد برای آنها گشت. اینگونه رفتار ها در صورت داشتن منشا وراثتی قطعا باید انتظار داشت ده ها و صدها و هزاران ژن با رفتارهای مختلف در آن درگیر باشند، زیرا به گفته دانشمندان اگر فردی ادعا نمود ژنی مسئول یک فرایند یا پدیده را پیدا کرده است باید دلایل بسیار مستند و مستقیمی از این ارتباط را ارائه دهد.

نقدهای وارده بر مقاله "ژن خدا"

VTMAT2   یعنی انتقال دهنده ،یک پروتئین است به شکل کیسه، که در غشا ی سلولهای عصبی وجود دارد و نقش کانال و دروازه عبور را برای مونوآمینها بازی میکند و چون اجازه ورود مونوآمینها را به درون سلولهای مغزی میدهد باعث میشود که فعالیت و عملکرد سلولهای مغزی براثر ورود مونوآمینها تغییر کند...این فرآیندی است که در یکی از کاربردهایش همراه با تجربیات معنوی در سیستم روان و اعصاب شخص رخ میدهد.

1-ژن VMAT2  بر روی رمزهای خود دستور ساخت رسپتورهای سطح سلول را دارد که این گیرنده ها سطح غشا پروتئینهای انتقال دهنده مونوآمینها هستند و آقای هامر بر روی ژن سازنده این گیرنده ها نام ژن خدا را نهاده است.

2-  تحقیقات بر روی دوقلوهای همسان که در محیط های مختفی بزرگ شده اند نشان میدهد که اعتقادات بطور خالص و 100%  مربوط به انتقال فرهنگ و اطلاعات هستند یعنی اعتقادات محیطی و اکتسابی هستند نه ژنتیکی و فطری.

3-  این آزمایش فقط برای یکبار انجام شده و برای اطمینان از نتیجه هر آزمایشی باید آن را چندین بار تکرار نمود

4-  جامعه آماری این آزمایش برای اعلام نتیجه ای با این عظمت بسیار کوچک است(جامعه آماری 1000 نفر)

5- این ژن در موجودات دیگری نظیر موش نیز وجود دارد آیا میتوان گفت که موش بسوی خدا گرایش دارد و اعتقادات مذهبی دارد اما در گیاهان که این ژن وجود ندارد لا مذهب هستند؟!!!

6-  آخر صحبت اینجاست که دوپامین  اصولاً فقط برای تنظیم احساسات نیست و برای تنظیم حرکات نیز  مهم  است. وقتی دوپامین برای تنظیم فعالیت ماهیچه ای اسکلتی وارد  سلول عصبی شود و این پمپ باعث انتقال دوپامین به  درون سلول عصبی میشود ؛آیا میشود چنین لقب تخیلی و بی ربطی به این کانال  پروتئینی داد ؟!! اگر دوپامین برای تنظیم احساسات هم ازطریق این پمپ وارد سلول عصبی شود ؛باز ربطی به  ((ایمان وعرفان))  ندارد  چون درمورد جانوران دیگر  هم دوپامین همین نقش را بازی میکند و از طریق  همین پمپ وارد سلول عصبی میشود. و دقت کنید ژنی که آقای هامرآن را ژن خدا نامیده ،تنها دستورالعمل ساخت  همین پمپ پروتئینی را در خود دارد؛ نه چیز دیگر!